桃花源詩拼音版、注音及讀音：

文學家：梅堯臣

táo huā yuán shī

桃花源詩

lù wèi mǎ，lóng wèi shé，
鹿為馬，龍為蛇，
fèng huáng bì luó lín bì jū。tiān xià táo nàn bù zhī shù，
鳳皇避羅麟避罝。天下逃難不知數，
rù hǎi jū yán jiē shì jiā。wǔ líng yuán zhōng shēn yǐn rén，
入海居巖皆是家。武陵源中深隱人，
gòng jiāng jī quǎn zāi táo huā。huā kāi jì chūn bù jì suì，
共將雞犬栽桃花。花開記春不記歲，
jīn chuí zì jié bó làng shā。yì shū shāng yán cǎi zhī cǎo，
金椎自劫博浪沙。亦殊商顏采芝草，
wéi yǔ shào zhǎng qīn hú má。qǐ yì yì shí yú zhě rù，
唯與少長親胡麻。豈意異時漁者入，
gè gè yīn wèn rén xián shē。qín yǐ fēi qín shú wèi hàn，
各各因問人閑賒。秦已非秦孰為漢，
xī lùn wèi jìn rú gē guā。yīng xióng miè jǐn yǒu shí quē，
奚論魏晉如割瓜。英雄滅盡有石闕，
zhì huì píng qù wú nián huá。sú gǔ sī guī yī xiāng sòng，
智惠屏去無年華。俗骨思歸一相送，
shèn wù yǔ shì yán yún xiá。chū dòng yán xī mèng mèi jué，
慎勿與世言云霞。出洞沿溪夢寐覺，
wù jǐng dōu shī tóng huí chá。xīn jì cǎo shù yù fù wǎng，
物景都失同回槎。心寄草樹欲復往，
shān yōu shuǐ luàn xún wú yá。
山幽水亂尋無涯。